Ooit leerde ik het energieveld van planten en bomen waar te nemen met mijn handen. Al met een paar aanwijzingen en een klein beetje oefenen lukte het. Waarnemen met je handen is een vorm van luisteren, alleen gebruik je nu je handen om informatie te ontvangen. Iedereen kan het, hoogstens zijn we vergeten hoe het moet, of wat je eraan hebt. Herontdekken kunnen we het gelukkig wel. De grootste uitdaging is misschien nog wel, merkte ik toen, je rationele twijfels op waarde te schatten. Voel ik het goed? Of beeld ik mij dit in?
Als je het ook wilt leren, probeer dan eens het volgende experiment. Met een kamerplant bijvoorbeeld. Richt een moment je aandacht op de vingertoppen van één hand, en op de plek in het midden van je handpalm. Stel je voor dat daar sensoren zitten waarmee je kunt voelen (die zitten er ook echt). Houd nu je hand ongeveer een meter van de plant vandaan, handpalm naar de plant gericht.
Beweeg dan je hand langzaam, maar niet te langzaam, naar de plant toe. Precies snel genoeg om verandering te kunnen voelen in de ruimte waarin je je hand beweegt. Wat je kunt waarnemen is dat de energie verandert in de ruimte tussen je hand en de plant. De substantie wordt steviger, ‘denser’. Je kunt het ook waarnemen als toenemende warmte.
Wat je voelt is een auralaag van de plant. Door je hand langzaam van het veld af te bewegen en er weer naartoe, kun je de overgang het duidelijkst opmerken.
Voer je meer van zulke experimenten uit met het voelen van plantaura’s (of die van dieren, stenen, mensen, voedsel) dan vallen je vanzelf onderlinge verschillen op. Een boom heeft een grotere aura dan een kleine plant. Er zijn vast ook kleine planten met grote aura’s, maar die heb ik nog niet ontdekt.
Er ging een wereld voor me open toen ik de mogelijkheden van deze nieuw verworven vaardigheid tot me door liet dringen. Ik bleek er een paar ogen bij te hebben gekregen, en dit was pas het begin van het avontuur.
Zulke experimenten laten heel concreet zien dat er zoveel meer is dan waarvan we ons bewust zijn of we met onze ogen kunnen zien. Het opent opwindende vergezichten in je verbeelding. Als alleen al het lichaam van een plantorganisme veel groter blijkt, wat is er dan nog meer te zien in Flora’s wereld?
Bestaan er bloemen die onzichtbaar bloeien voor ons oog? Bloeien groene planten wél, maar in een voor ons onzichtbare dimensie?
Van bijen, vlinders en sommige vogels is bekend dat ze bloemen anders waarnemen dan mensenogen doen. Ze kunnen ultraviolet licht zien en vinden op bloembladeren allerlei lichttekens die de weg naar stuifmeel en nectar wijzen.
Wie weet is een veld met enkel madeliefjes in een andere werkelijkheid een tuin met honderd soorten bloemen. Enkel zichtbaar voor wie de moeite neemt om anders te leren kijken, en luisteren.
Dit artikel was onderdeel van Zeven midzomerdagen 2022, en daar gepubliceerd op 23 juni.
