Dankzij het werk van talloze podiumkunstenaars van over de hele wereld hebben we de afgelopen maanden tijdens de collectieve thuiszitterij kunnen genieten van concerten, dans en theater. Gewoon in onze huiskamers. De mens is van nature een creatief en scheppend wezen en zal altijd gehoor geven aan de scheppingsimpuls. Wat er ook gebeurt. Goddank!
Een bonte stoet dansers, acteurs en musici ontroerde mij met schoonheid, liet me glimlachen, soms zelfs schaterlachen. En altijd genieten.
Er waren ook choreografen, acteurs en musici die in stilte nieuw werk voorbereidden. Dat viel natuurlijk niet mee. In deze tijd is er flink meer geduld voor nodig, omdat alles aanpassing aan de steeds veranderende omstandigheden vraagt. Gelukkig zijn creatieven dat gewend. Het zit in hun dna.
Over geduld gesproken. Hoe (on)geduldig ben je zelf eigenlijk?
Kun je je nog vervelen? Of is dat een kunst die we collectief zijn verleerd?
Mogen of kúnnen we nog wel gewoon zijn?
Kunnen we de tijd er nog voor opbrengen? Maakt het wat uit?
Wat ontdek je als je gewoon even stilstaat?
Als je aandacht opbrengt voor jezelf of voor een ander?
Choreograaf Femke Luyckx van Compagnie Kairos stelt deze vragen hardop en koos (on)geduld als thema voor haar nieuwe dansvoorstelling. De voorstelling gaat Wild Horse heten en is straks op allerlei buitenlocaties te zien. Altijd in de natuur. Zo tof!
Ik verheug me er alvast op, want wat ik mooi vind is dat Femke in haar voorstellingen thema’s belicht waar traditioneel boeken over worden geschreven, waar je lezingen en workshops over kunt vinden, waar retraites voor worden ingericht. Geweldig dat er dansmakers zijn die deze vormvariëteit aanvullen met een theaterbeleving die je net zo diep kan raken maar langs een andere weg.
Dans kijken om bewogen te worden. Ja, daar kijk ik naar uit!
Zover is het nog niet.
De voorstelling speelt in een speciale omgeving. Die omgeving is een kunstwerk op zich. Dat kunstwerk moet gebouwd worden en je gelooft het bijna niet maar daar zijn heel prozaïsch spijkers, hout, scharnieren, schuurpapier, touw enzo voor nodig, en honoraria voor de ontwerper en timmerlieden. Om dat te bekostigen is een crowdfunding opgetuigd, want zo werkt dat tegenwoordig.
Als je al helemaal tot hier hebt gelezen dan wil je straks naar Wild Horse komen kijken toch? De voorstelling kan er alleen komen met geloof van velen. Geloof in het belang van aandacht voor dit onderwerp.
Doe je mee? Alle bijdragen zijn welkom, kleine en grote!
Zit je krap bij kas maar vind je wel dat de voorstelling er moet komen, dan is Compagnie Kairos ook dolblij als je dit project wilt delen om er meer bekendheid aan te geven. Sowieso is delen lief!
Hier vind je meer over het project, en de donatiebuttons.
Op de foto: Femke Luyckx (links) en theatervormgever Eva Koopmans in de onderzoeksfase.
